รักแรกในสายลมหนาว

รักแรกในสายลมหนาว

ตอนที่1

         บางคนอาจคิดว่าความรักมันหายาก จึงรีบไขว่คว้ามันมาเป็นของตัวเอง และ บางคนอาจคิดว่าความรัก คือความสุขที่แท้จริง แต่ฉันว่า ความรัก มันคือความสุขที่แสนจะทรมาน ยิ่งถ้าคนที่รัก ต่างกันราวฟ้ากับเหวแล้ว  มันยากที่จะทำให้เป็นที่ยอมรับได้ ...ฉันไม่เคยลืมเรื่องในวันนั้นได้เลย แม้แต่เสี้ยววินาที เรื่องที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องเข็ดขยาดกับความรัก จนมาถึงตอนนี้

         ฉันชื่อ ยามาดะ ยูปินะ เป็นหัวหน้าห้อง และกรรมการนักเรียน ที่บ้านฉันมีฐานะปานกลาง พ่อเป็นพนักงานบริษัท ส่วนแม่ของฉันนั้น ท่านเสียตั้งแต่ฉันยังเด็กด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ฉันย้ายมาอยู่โรงเรียนนี้ตอนม.ปลาย เมื่อก่อนฉันเป็นยัยเฉิ่ม ใส่แว่นหนาเตอะ การเรียนก็ไม่ได้เรื่อง แต่พอจบฉันคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ก่อนที่จะเข้าเรียนที่นี่ ฉันศึกษาตำราเรียนอย่างหนัก และเปลี่ยนตัวเองใหม่ เพราะคำพูดของคนๆนั้นมันคือแรงผลักดันให้ฉันเปลี่ยนแปลงตัวเอง จนสำเร็จ!!!!

            ณ ห้องเรียน “เอาละทุกคน วันนี้เรามีตรวจสมรรถภาพร่างกายประจำปี ขอให้ทุกคนไปเปลี่ยนชุดและลงไปที่สนามด้านนอกกันนะ ใครมีอะไรจะถามไหม.............ถ้าไม่มี ก็จบการรายงานเพียงเท่านี้นะ”

            ณ สนาม “ทุกคน...เข้าแถวตามเลขที่นะ” ครูประกาศ ทุกคนก็มาเข้าแถวอย่างว่าง่าย จากนั้นครูก็ให้ทุกคนประจำลู่วิ่ง “เริ่มการตรวจสมรรถภาพได้” อาจารย์ประกาศ

            ทุกคนเริ่มวิ่ง!! ฉันก็ด้วย ฉันคิดเพียงในใจว่าฉันต้องเป็นที่1ฉันต้องทำให้ได้ ฉันต้องไม่แพ้ และมันก็เป็นอย่างที่ฉันต้องใจ..ฉันเข้าเส้นชัยอย่างสง่างาม ฉันเป็นคนจริงจังกับทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องไหนๆฉันจำเป็นจะต้องให้ได้ที่1 เสมอ...

           “เก่งจังนะ ยูปินะ ได้ที่1 ทุกทีเลย”

          “จ้ะ!!อากาเนะ”

          นี่คือ ยามาโมโตะ อากาเนะ เพื่อนสนิทฉันเอง...อากาเนะเป็นคนน่ารัก เธอมีดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อน มีผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนที่เข้ากับหน้าตาได้เป็นอย่างดี มีผิวขาวอมชมพู ตัวเล็กน่ารัก และเป็นคนเฟรนด์ลี่ เข้ากับคนอื่นได้ง่าย จึงทำให้เธอเป็นที่ชื่นชอบของใครหลายคน และยังเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆในรุ่นเดียวกัน จนใครๆต่างพากันอิจฉา รวมทั้งฉันด้วย

            ฉันกับอากาเนะรู้จักกันตอนวันที่ฉันมาสอบเข้า พอดีฉันเกิดหลงทางแล้วไปเจอ อากาเนะ เข้า           อากาเนะเลยพาฉันไปห้องสอบ จากนั้น พอเปิดเรียนเราก็ได้อยู่ห้องเดียวกันเราเลยสนิทกันมากขึ้น อีกอย่าง อากาเนะ ยังเป็นหลานของเจ้าของโรงเรียนอีก เลยรู้ทุกซอกทุกมุมของโรงเรียน เธอจึงพาฉันเดินชมโรงเรียน และเราก็ทำสิ่งต่างๆด้วยกัน จึงสนิทกันมาก

             กริ๊ง!!! เสียงออดดังบอกเวลาเข้าเรียน

            “ทุกคนนั่งที่ วันนี้ครูมีนักเรียนใหม่จะมาแนะนำให้พวกเธอรู้จัก”   

             ฉันไม่คิดเลยว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันนี้มันนำให้วันที่ฉันไม่อยากนึกถึงหวนกลับมาอีกครั้ง  ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า คนที่ทำให้ฉันเจ็บปวดจนมาถึงทุกวันนี้ คนที่ฉันไม่เคยลืม คนที่คิดว่าคงไม่เจอกันอีก ตอนนี้มาอยู่ตรงหน้าฉัน ฉันไม่เคยลืม ผู้ชายที่มีดวงตาคมกริบ ผมดำขลับ รับกับผิวหน้าที่เรียบเนียน ผิวขาว จมูกโด่ง ปากได้รูป ตัวสูง และ หุ่นดี ผู้ชายคนนี้ที่ทำเราเสียใจ

           เหตุเกิดเมื่อตอน ม.ต้น ตอนนั้นฉันเป็นยัยเฉิ่มไม่ได้โดดเด่นอะไร  การเรียนก็งั้น ๆ ฉันไม่ค่อยสุงสิงกับใครเลยมี่เพื่อน...แต่แล้ววันหนึ่งเหมือนโชคชะตาเล่นตลก ในวิชาพละ ฉันเกิดเป็นลมและฉันรู้สึกได้ว่ามีมืออุ่นๆมาโอบอุ้มฉันไว้ ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไร คงคิดว่ามันเป็นความฝัน ในฝันนั้น ฉันเห็นผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาโอบอุ้มฉันไว้ ฉันรู้สึกมีความสุขมาก รู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นเจ้าหญิงที่อยู่ในอ้อมกอดของเจ้าชายก็ไม่ปาน

            พอฉันฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ที่ห้องพยาบาล แลไปเห็นอาจารย์ที่เฝ้าอยู่ห้องพยาบาล เลยถามอาจารย์คนนั้นว่า

             “อาจารย์ค่ะ...หนูมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงค่ะ”

             “อ๋อ!พอดีมีเด็กผู้ชายที่ชื่อ โอซาวาระ ชินโงคุ พามาส่งนะสิ....ยังไงเธอก็ไปขอบคุณเขาด้วยล่ะ ถ้ายังไงครูไปก่อนนะ....แล้วอย่าลืมล็อคห้องให้ครูด้วยล่ะ”

            พอเหลือบไปมองนาฬิกา ก็พบว่าตอนนี้มัน5โมงแล้ว ‘ได้เวลากลับแล้วสินะ’ ฉันพูดกับตัวเอง แล้วก็ไปเอากระเป๋าที่ห้องเรียน แต่ในห้องยังมีคนอยู่ ฉันจึงเข้าไปดูใกล้ๆ ผู้ชายคนนี้ มีผมดำขลับ เข้ากับหน้าที่ได้รูป ถือได้ว่าเป็นคนที่หน้าตาดีเลยทีเดียว ต่างกับฉันที่ใส่แว่นหนาเตอะ หน้าก็ไม่กระจ่างใส ออกจะหม่นหมองไปด้วยซ้ำ พอฉันมองเขาไปสักพัก เข้าก็สะดุ้งตื่น เรารึก็ตกใจสิ! (>////<)!!!

              จากนั้นฉันก็ไปเอากระเป๋าแล้วรีบกลับบ้าน....พอถึงบ้าน ในหัวใจของฉันมันก็เต้นโครมๆเลย ‘มันเป็นเพราะอะไรกันแน่นะ’ ฉันคิดในใจ ‘ในห้องเรามีคนหน้าตาดีแบบนี้อยู่ด้วยหรอ’ (นี่เธอไปอยู่ไหนมาเนี่ย...จากผู้เขียนนะจ๊ะ!!...แฮร่ๆ)

โลกไร้เงา- -“